Wymiana łożysk i uszczelniacza w pralce Amica

Wirowanie mojej pralki przypominało pracę kombajnu zbożowego lub podobnej rolniczej maszyny pracującej na wysokich obrotach. Dodatkowo bęben miał wyczulwalny, spory luz. Wszystkie objawy wskazują na zużyte łożyska bębna. Pralka to produkt firmy Amica model Optimum 600, symbol PC5560A412. Postanowiłem samodzielnie wymienić w niej łożyska.

Rozkręcanie pralki

Jaka jest pralka, każdy widzi, poniżej zdjęcie mojej:

Prace zacząłem od odłączenia zasilania pralki, następnie zamknąłem zawór z wodą i okręciłem wąż. Z tyłu, zaraz pod górną pokrywą znajdują się dwie śruby, które ją trzymają, następnie wystarczy ją odsunąć do tyłu i jest gotowa do demontażu:

Kolejny etap to demontaż przednich paneli – ja zacząłem od wyjęcia szuflady na środki piorące i odkręciłem kieszeń, następnie wykręciłem dwie śruby trzymające górny panel – jedna z lewej skrajnej strony, druga z prawej. Wykręciłem również elektrozawór wody, zamocowany do tylnej ścianki (jedna śruba) oraz odpiąłem jeden wąż od obudowy bębna – dzięki temu kieszeń szuflady mogła zostać całkowicie wyjęta z pralki.

Czas na dolny panel. Otworzyłem klapkę filtra i wężykiem spuściłem trochę wody, następnie wykręciłem śruby trzymające panel – jedna po lewej, druga po prawej stronie, na bocznych ściankach obudowy. Panel można zdemontować zdecydowanym ruchem – w górnej części znajdują się mocowania “na wcisk”:

Teraz można przygotować środkowy panel, ja zdemontowałem drzwi – nie jest to konieczne, ale zawias trzyma się tylko na dwóch śrubach. Później poluzowałem opaskę, która trzyma gumowy kołnierz, odpiąłem wężyk przelewowy i wypiąłem wtyczkę czujnika zamknięcia drzwi, cały panel trzyma się na czterech śrubach:

Bęben jest prawie gotowy do demontażu – żeby było lżej – warto zdemontować betonowe obciążniki – górny i przedni. Trzeba też odłączyć wąż idący do pompy wody, zasilanie i uziemienie grzałki, wtyczkę czujnika temperatury, wtyczkę idącą do silnika oraz mocowanie instalacji elektrycznej, ostatni element to sprężyna na górze, łącząca bęben z obudową:

Warto jeszcze raz sprawdzić, czy wszystko jest odłączone i wyciągamy bęben pewnym ruchem do góry wraz z silnikiem, obudową i betonowym obciążnikiem zamontowanym na dole.

Gdy mamy już całość poza obudową pralki, warto zrobić zdjęcia ułożenia paska wielorowkowego na kole silnika i bębna – przyda się podczas składania. Poniżej krótki filmik z odgłosami wydawanymi przez łożyska w mojej pralce:

W celu zdemontowania koła z wałka bębna, między jego ramię a plastikowe wypustki obudowy wsadziłem kombinerki – pozwoliło to na zablokowanie koła i bezproblemowe okręcenie nakrętki. Teraz trzeba odkręcić przód obudowy – jeśli masz elektryczną wkrętarkę – polecam – śrub jest sporo. Można teraz z wyczuciem wybić bęben – u mnie opuścił obudowę bez problemu. Łożyska jak i uszczelniacz znajdowany się w agonalnym stanie:

Wybijanie zacząłem od łożyska zewnętrznego. Stalowy pręt wsadziłem od strony uszczelniacza i oparłem go na łożysku, postukując lekko małym młotkiem przesuwałem pręt w różne punkty na obwodzie łożyska – po chwili opuściło ono obudowę bębna. Do usunięcia uszczelniacza użyłem gruby, zagięty gwóźdź – gumowy pierścień rozpadł się na kawałki, ale udało się usunąć również jego metalową część. Problematyczne stało się wewnętrzne łożysko – wybijanie prętem nic nie dało, mimo użycia sporej siły. Spróbowałem dużym kluczem nasadowym – bez efektu. Postanowiłem użyć WD40, chociaż sceptycznie podchodziłem do ewentualnej skuteczności:

Położyłem obudowę bębna boczną ścianką na ziemi i popsikałem obficie łożysko – tak, by pływało w odrdzewiaczu. Poszedłem na obiad, po powrocie, 30 minut później łożysko udało się wybić bez najmniejszego problemu przy użyciu niewielkiej siły:

Zdemontowane łożyska były całkowicie zardzewiałe i miały duży luz. Wszystkiemu winny był uszczelniacz, który przestał spełniać swoją rolę i przepuszczał wodę:

Gniazda po łożyskach i uszczelniaczu trzeba dokładnie oczyścić i zniwelować ewentualne zadziory na gładkiej powierzchni drobnym papierem ściernym. Wewnątrz mogą być spore ilości smaru wymieszanego z wodą:

Warto również oczyścić pozostałe wymontowane elementy pralki, na których nazbierało się sporo zaschniętego proszku do prania i innych osadów. Dokładnego oczyszczenia wymaga wał bębna – warto się do tego przyłożyć – posłuży dłużej bezawaryjnie.

Zakup i montaż nowych łożysk

Amica stosowała trzy rodzaje zestawów łożysk, tzw mały:
uszczelniacz o wymiarach 25x47x11/13
łożyska 6203 oraz 6204

zestaw średni:
simmering 30x52x11/13
łożyska 6204 i 6205

oraz zestaw duży:
uszczelniacz 35x62x11/13
łożyska 6205 i 6206

W mojej pralce występował najbardziej powszechny zestaw średni. Ważna uwaga – łożyska muszą posiadać osłony kulek – blaszane, z oznaczeniem 2Z lub gumowe – 2RS. Zestawy naprawcze można kupić bez problemu na allegro w cenie od poniżej 20zł do ok. 50zł. Ważna jest tu jakość łożysk i uszczelniacza, więc lepiej kupić w pobliskim sklepie AGD (będzie drożej), w sklepie motoryzacyjnym lub specjalistycznym z łożyskami. Warto pamiętać, że wiodący producenci to SKF, FAG, jeśli chodzi o uszczelniacze to Elring, Reinz, Corteco. Moim zdaniem do pralki lepiej nadadzą się łożyska uszczelnione gumą, czyli 2RS, która lepiej ochroni przed wodą niż blaszane zabezpieczenie.

Ja niestety kupiłem swoje w pobliskim sklepie z częściami AGD – dostałem polskie łożyska (Pani zapewniała, że bardzo dobre) jedno z osłoną blaszaną, drugie z gumową. 6205 2Z kosztowało 13,90 zł, 6204 2RS – 11,90 zł, simering 30x52x11/13 – 18,90 zł, razem 44,70 zł. Mogłem te pieniądze wydać na towar lepszej jakości, ale czas nie pozwalał mi wtedy na szukanie po sklepach. Tak prezentują się zakupione rzeczy:

Przed osadzeniem łożysk trzeba posmarować dokładnie gniazdo w obudowie bębna i same łożyska oraz uszczelniacz. Użyłem starych łożysk i młotka, którym delikatnie wbiłem nowe. Większe, gdy już zrówna się z gniazdem ostukiwałem delikatnie metalowym prętem, który przykładałem do zewnętrznej bieżni. Trzeba to zrobić naprawdę delikatnie i z wyczuciem, by nie uszkodzić osłon. Z uszczelniaczem poszło za to dużo łatwiej. Między łożyska i simering wciskamy smar i nabijamy bęben.

Składanie pralki

Składamy całość w odwrotnej kolejności. Skręcając obudowę bębna upewnijmy się, że wężowa uszczelka jest czysta i w dobrym stanie, inaczej możemy mieć wycieki. Ważne jest mocne dokręcenie nakrętki koła pasowego oraz ułożenie paska, tak by tworzył linię prostą z kołem silnika. Wsadzając obudowę bębna do obudowy pralki warto poprosić o pomoc kolegę, gdyż całość jest dosyć ciężka i nieporęczna. Trochę zabawy czeka nas także przy zakładaniu gumowego kołnierza łączącego panel środkowy z bębnem. Podłączamy wszystkie zdemontowane wcześniej węże i wtyczki. Nie montujemy za to dolnego przedniego panela – zrobimy to po pierwszym praniu.

Sprawdzamy wizualnie czy wszystko jest podłączone, przykręcone i zamontowane – warto podeprzeć się zdjęciami zrobionymi przy rozkładaniu. Jeśli uważamy, że wszystko jest ok, podłączamy pralkę.

Pierwsze pranie

Warto wsadzić do pralki ścierki i jakieś robocze ubrania lub inne rzeczy, których nie będzie nam szkoda. Ja ustawiłem pranie krótkie w temperaturze 60ºC i z napięciem obserwowałem pracę pralki. Brak dolnego panelu pozwała zaobserwować ewentualne wycieki – u mnie na szczęście takich nie było. Na początku pasek pracował trochę głośno na kole silnika, ale dość szybko ułożył się we właściwej pozycji. Najprzyjemniejszym dla ucha było pierwsze wirowanie – naprawdę ciche a pralka nie wędrowała po łazience. Czyli wymiana się udała – po zakończonym praniu założyłem dolny panel. Taki efekt włożonej pracy daje dużą satysfakcję i zadowolenie :).

Użyte narzędzia

Do całej operacji wystarczą podstawowe narzędzia, jakie każdy amator majsterkowania ma zapewne w domu. Ja użyłem typowego zestawu w walizce z bitami i grzechotkami, do tego młotek, stalowy pręt, kombinerki do opasek na wężach, latarka (do podejrzenia przestrzeni między łożyskami), przyda się też jakiś sprawdzony odrdzewiacz i smar.

Wszelkie śrubki warto powkręcać w sztywny karton z opisem, ułatwia to montaż i eliminuje niepotrzebne szukanie i dopasowywanie, przy okazji na zdjęciu znajduje się pręt i klucz nasadowy, którymi wybijałem łożysko:

Podczas naprawy nie obyło się oczywiście bez pokaleczenia dłoni, czy stłuczenia palca młotkiem.

Od czasu wymiany pralka była uruchamiana ponad 10 razy, w tym pranie w 90ºC, którego trochę się obawiałem. Na szczęście wyjęta pościel była śnieżnobiała i pachnąca, czyli uszczelniacz przeszedł próbę generalną :).

Okazuje się, że wymiana łożysk i uszczelniacza w pralce nie jest ani skomplikowana, ani kosztowna. Napisz ile Ty zapłaciłeś za komplet nowych części.