Remont lutownicy, czyli nowa Lutola

Lutownica to podstawowe narzędzie każdego elektronika, nawet dzisiaj, w erze płytek stykowych. Kiedyś były to transformatorówki, dzisiaj są to stacje lutownicze z lekkimi kolbami wyposażonymi w nowoczesne grzałki. Jest nawet powiedzenie, że lutownica to przedłużenie ręki elektronika. Transformatorówka, mimo że sporo waży i wymaga dosyć częstych wymian przepalających się grotów, nadal jest przydatnym urządzeniem w amatorskim warsztacie, głównie ze względu na swoją mobilność. Często korzystam ze starej Lutoli do odzysku części z niepotrzebnych urządzeń, czy lutowania grubych kabli. Lutownica ma grubo ponad 20 lat i jest nadal w pełni sprawna. Niestety kilka razy spadła na ziemię podczas wyciągania z wysoko zawieszonego pawlacza i jej obudowa została połamana.

Mógłbym kupić nową transformatorówkę, ale jakoś nie mam zaufania do jakości wykonania dzisiejszych produktów. Lutowałem kiedyś dosyć intensywnie takim nowym cudem w czerwonej obudowie i po 3 godzinach z obudowy błysnęło i zacharczało – przeopaliło się uzwojenie pierwotne. Moja stara Lutola bez problemu wytrzymywała 8-godzinne katorgi i co najwyżej była dosyć gorąca. Stwiedziłem, że zasługuje na odnowienie :).

Nowa obudowa do Lutoli

Lutownica, którą posiadam, nosi potoczną nazwę “jajko” ze względu na kształt obudowy, inne informacje, które można odczytać z tabliczek na lewym i prawym boku, to:

Spółdzielnia Pracy Technika w Łodzi
Lutownica TD 0.8
Typ Lutola 2A
220V 50Hz 65W
450°C

Przeglądając kiedyś oferty na allegro, natrafiłem na niebieską obudowę firmy TEX, która kształtem była identyczna z moją pękniętą. Zestaw zawierał dodatkowo śrubki do montażu i włącznik chwilowy, koszt niewieli bo niecałe 12zł. Całość wygląda tak:

Zestaw uzupełniłem o białą diodę LED 10mm 60mA, którą zastąpiłem oryginalną żarówkę. Proces wymiany obudowy jest bardzo prosty – wystarczy wykręcić 3 śruby M3 i plastikowy pierścień znajdujący się wokół żarówki:

Oryginalny przycisk, mimo że w idealnym stanie, nie pasował do nowej, niebieskiej obudowy i musiałem go odlutować. Diodę LED przylutowałem do drucików zasilających żarówkę za pośrednictwem rezystora 100Ω. Nie stosowałem diod prostowniczych, gdyż napięcie wsteczne jest na tyle małe, że nie uszkodzi diody. Wadą takiego rozwiązania jest pulsowanie światła, ale w moim przypadku nie jest to w żaden sposób uciążliwe.

Okazało się, że nowa obudowa jest wykonana co najmniej przeciętnie, a na pewno dużo gorzej niż 20-kilkuletni oryginał. Wszędzie odstają niedoskonałości odlewu, które trzeba odciąć. Dwie części obudowy, jeszcze puste, ledwo pasują do siebie. Ostatecznie doszedłem do wniosku, iż jedyna przewaga nowego zakupu nad starą obudową, to brak pęknięć.

Przełożyłem transformator i przewód z nowym przełącznikiem, a obudowę udało się skręcić w jedną całość. Lutownica za sprawą nowej, niebieskiej obudowy i białego podświetlenia, wygląda nowocześniej.

Jednak najważniejsze, że da się nią sprawnie lutować. W moim warsztacie, jest to drugie narzędzie, zaraz po stacji lutowniczej, którą złożyłem samodzielnie, jej opis można znaleźć tutaj: Stacja lutownicza DIY z regulacją temperatury. Przy okazji zachęcam do polubienia profilu na facebooku lub google+ – umieściłem tam filmik znaleziony w sieci, pokazujący lutowanie układu SMD w obudowie SO16 za pomocą zwykłej transformatorówki.